\zdławić powstanie подавить восстание
zdławić powstanie — подави́ть восста́ние+ zdusić
* * *
zdławiony сов.
1) сдави́ть
2) перен. подави́ть
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zdławić — coś w zarodku zob. zarodek … Słownik frazeologiczny
zdławić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dławić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz … Słownik języka polskiego
dławić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dławićwię, dławićwi, dławićwiony {{/stl 8}}– zadławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś oddechu (co może być przyczyną śmierci); dusić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dławić kogoś, ściskając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarodek — Zdusić, zdławić, stłumić, zniszczyć, zgasić itp. coś w zarodku «zniszczyć, unicestwić coś, zanim się zdąży rozwinąć»: Kiedy twój romans jest już sprawą publiczną, biurowe towarzystwo może uznać, że powinno wiedzieć wszystko na ten temat.… … Słownik frazeologiczny
stłumić — dk VIa, stłumićmię, stłumićmisz, stłum, stłumićmił, stłumićmiony 1. «sprawić, by dźwięk, głos stał się cichszy, mniej donośny; przyciszyć» Podwójne okna stłumiły nieco hałas ulicy. 2. «zahamować rozwój czegoś; zdławić, zatamować, zgnieść» Stłumić … Słownik języka polskiego
